De reis van de duurzame citrusteelt in de landbouw
Wolluis bestrijden met sluipwesp Anagyrus vladimiri
Anagyrus vladimiri is een sluipwesp die behoort tot de familie van de Encyrtidae. Deze sluipwesp is vooral effectief bij de bestrijding van wolluizen, een veelvoorkomende plaag die verschillende gewassen aantast.
De natuurlijke vijand Anagyrus vladimiri wordt gebruikt voor de bestrijding van de volgende plagen:
- Citruswolluis (Planococcus citri)
- Wolluis (Planococcus ficus)
De sluipwesp Anagyrus vladimiri is bij Koppert verkrijgbaar als Citripar.
Anagyrus vladimiri products
Vouw alle items uit
Best conditions for Anagyrus vladimiri
The parasitic wasp Anagyrus vladimiri is most effective at temperatures around 25°C/77°F. The lowest temperature at which development can occur is 13°C/55°F; the highest temperature is 38°C/100°F. Citripar should be combined with Cryptobug or Cryptobug-L for effective control of the mealybugs.
Hoe te gebruiken Anagyrus vladimiri
De sluipwesp Anagyrus vladimir is verkrijgbaar in een flesje (Citripar).
- Verwijder het etiket van het flesje volgens de gebruiksaanwijzing
- Hang het flesje in het gewas, uit direct zonlicht.
- Inzetten in of bij de wolluiskolonies
- Laat flesjes minimaal twee weken in het gewas staan
- Voer een adequate mierenbestrijding uit
De dosering van Citripar is afhankelijk van klimaat, gewas en wolluizendichtheid en moet altijd worden aangepast aan de specifieke situatie. Start de introductie preventief of zodra de eerste tekenen van aantasting zichtbaar worden. Introductiesnelheden bereiken doorgaans 0,1-0,5 per m2/uitzetting. Introducties moeten ten minste 3 keer worden herhaald met een interval van 1-2 weken. Neem contact op met een Koppert-adviseur of een erkende distributeur van Koppert-producten voor advies over de beste strategie voor uw situatie.
Gedrag van de sluipwesp Anagyrus vladimiri
Het vrouwtje Anagyrus vladimiri legt haar eitjes in het lichaam van de wolluis. Na het uitkomen voeden de larven zich met de interne weefsels van de wolluis, waardoor deze geleidelijk van binnenuit wordt verteerd. Deze interne voeding zorgt ervoor dat de larvale wespen een constante en beschermde voedselbron hebben, wat uiteindelijk leidt tot de dood van de gastheer.
Anagyrus vladimiri doet ook aan gastheervoeding, waarbij de volwassen vrouwelijke wesp zich voedt met de lichaamsvloeistoffen van haar wolluisgastheren. Dit gedrag heeft een dubbel doel, namelijk voedselinname en pre-reproductieve conditionering.
Levenscyclus en uiterlijk van Anagyrus vladimiri
Volwassen dieren vertonen duidelijk seksueel dimorfisme: het vrouwtje is ongeveer 1,5-2 mm lang en bruin, met opvallende zwart-wit gebandeerde antennen. Het mannetje is 0,8 mm lang en zwart van kleur. Anagyrus vladimiri is arrhenotroof; maagdelijke vrouwtjes produceren alleen mannelijke nakomelingen. De favoriete gastheren voor de sluipwesp zijn nimfen van de derde instar wolluis, maar vrouwtjes vallen ook gemakkelijk nimfen van de tweede en vierde instar aan. Het vrouwtje legt één ei in elke gastheer. Eieren in kleinere gastheren leveren meestal mannetjes op. Voor de eileg onderzoekt de vrouwelijke sluipwesp de gastheer enkele seconden met haar antennen, draait dan haar staart naar de wolluis en steekt haar legboor tussen de wasdraden aan de laterale randen van de gastheer. De eileg duurt meestal 15-40 seconden. De larve van de sluipwesp consumeert de inhoud van de wolluis volledig en doorloopt vijf instars voordat ze zich verpopt in de gemummificeerde huid van haar gastheer. De volwassen sluipwesp komt tevoorschijn via een onregelmatig uitvlieggat aan de achterkant van de mummie. Anagyrus vladimiri heeft een sterke fotokinetische respons, d.w.z. het vrouwtje wordt sterk aangetrokken door licht en is inactief in het donker.
